یک مُشت حرفهای "خُب. که‌چی؟" گونه!!!

با فراموشی مقابله کنید و  به جنگش برین نه اینکه آینده رو اینگونه تصور کنید‌!!

سلام :)

با پستتون خندیدم ولی با کامنت دوم ناراحت شدم.

@ واران جان، از من ناراحت شدی؟ متاسفانه چیزیه که الان رواج داره و گفتن و نگفتن من تاثیری نداره :)

 از تو نه !

ان شاءالله پنج تاشو داشته باشید هر کدوم جواب ندادن اون یکی جوابتونو بده!

هر دفعه از یکیشون بپرسن که اعصابشون خورد نشه و جواب بدن 😅

حالا که دارم فکرش رو می کنم فراموشی هم بد چیزی نیست ها؟ آدم اصن یادش نیاد کی چه ظلمی در حقش کرده و کی اذیتش کرده!

ولی زیاد خوشبین نباشید! کی گفته 80 ساله ها آلزایمری می شن؟ اونم کسی که شغل شما رو داره و مدام در حال سروکله زدن با آدمای مختلفه و از ذهنش کار می کشه بابت چطور بهتر انجام دادن کارش؟

پدربزرگم هشتاد سالشه. عین شیر ژیان میاد و میره و هنوز که هنوزه ملت برای بررسی حساب کتاب هاشون میان سراغش با وجود این که سواد نداره!!!

ایشاا... که به اون مرحله نرسین که حتی گنجشک رو هم نشناسین :)

من که هیچ دیدگاهی راجع به آینده م ندارم :))

کامنت‌ها رو که خوندم چیزی به نظرم رسید!

چرا ما در مقام پدر و مادر انتظار داریم خوبی‌ها و زحماتی که در حق فرزندمون انجام می‌دیم روزی بهمون برگرده و اون هم این کار رو بکنه؟ این درست نیست. خوبی و زحمت و عشق باید بدون چشم‌داشت و انتظارِ جبران باشه. اگه انتظاری ازش داشته باشی دیگه عشق و خوبی نیست, معامله‌اس!

البته این حرف‌ها به این معنی نیست که بچه نباید قدر پدر و مادرش رو بدونه و وقت افتادگی دستشون رو بگیره و این‌ها! اصلا. به هرحال من فرزند باید انسان باشم و بی‌رگ و بی‌نمک نباشم. وظایفی هم من دارم و طبق تصویر پست، اگر پدرم چهل‌بار پرسید اون چیه من با آرامش بگم گنجشک. انتقادم به اون بخش توقع و انتظار بعضی از آدم‌هاست که قضیه رو از زیبایی اصلی خودش دور می‌کنه. 

یه ذره نواندیشی

:دی

بعد شما میری اون دفتر خاطرات و میاری

بگید پدرسوخته بچه بودی صدبار ازم پرسیدی و من هربار زدم زیرگوشت

دوستش میداشتم ، خدا قوت