یک مُشت حرفهای "خُب. که‌چی؟" گونه!!!

تابحال به این سوال فکر نکردم :)

ولی احتمال خیلی زیاد  همین مسیری که به ارث بردم و یاد گرفتم رو  میرفتم و ادامه میدادم! حالا شاید باید رو خودم کار کنم خوب بشم ! ولی فکر نکنم مسیرم عوض میشد !!

+

و اینکه بهشت و جهنم بنظر من که بارها و بارها گفتم بهشت اونجایی که خدا بهت نظر داره بهت نگاه میکنه بهت توجه میکنه !!

و جهنم اونجایی که خدا میگه اینو  ولش کنین و به خودمون واگذارمون میکنه و اصلا بهت توجه نداره و نگاه نمیکنه!!

حالا چه در این دنیا باشه چه در اون دنیایی که میگن بهشت و جهنمی و روز رستاخیزی و حسابی است !!

سلام

احتمالا یه سری گناهایی که الان با وجدان ناراحت دارم انجام میدم رو اون موقع با وجدان راحت انجام میدم :))))

اگه مطمئن میشدم که اینجور هست، به پوچی میرسیدم. میگفتم خب که چی؟؟؟ آخرش قراره چی بشه؟ نکنه خدا هم مثل این کارگردانا ته قصه رو باز گذاشته تا ما بمونیم تو کفِش!! اصلا خدایی هست؟؟ 

بنظرم میومد که دنیا خیلی مسخره است. و دیگه ارزش زندگی کردن نداره. وقتی قراره آخرش همه چی پوچ بشه، اصلا چرا ایجاد شد؟

و ازین دست افکار نیهیلیستی

سلام

با تجربیاتی که دارم، بعیده تغییر چندانی می کردم!

یه جورایی چون نتیجه عملکردم رو تو این دنیا دیدم، هم نتیجه ی خوبی هام رو هم پلیدی هام رو!

فقط خیالم راحت میشد که عذابی غیر از این دنیا در کار نیست...

خب شرایط کلی فرق میکرد، اصلن برعکس میشد، چون بابا و مامانم دیگه سختگیر نبودن، اگرم بودن من اینطوری قانع نبودم ینی همه چیو بهم میریختم که آزاد آزاد باشم از هر لحاظ،

البته اول هر جا میرفتم کمک میکردم به همه که شاد باشن، چون علاوه بر خوشی خودم دلم میخواد اطرافیانم هم خوش باشن، با لباسای گلدار و چیندار و خوشگلی که تووی خونه میپوشم میرفتم بیرون خیلی آزاد عین این خارجیای کافر، بیشتر از حد معمولی خرید میکردم، برای کتابام یه اتاق مجزا جوور میکردم، البته مثل الان برنامه خاصی نمینوشتم ولی از ریزترین فرصت برای کارای موردعلاقم استفاده میکردم! گاهی مشروب و آبجو میخوردم، سیگار میکشیدم، با مردهایی که بهم علاقه پیدا میکردن میرفتم مسافرت و پول در میاوردم، نهایت تلاشمو میکردم که دنیارو بگردم و لذتش رو ببرم، تووی هر مجلس رقصی شرکت میکردم و رقاصه محبوب میشدم، کلی دوست و رفیق باب و ناباب دور خودم جمع میکردم و حال میکردیم توو دنیا، خیلی کارا هست خییییییلی کارااااا، اصلن بینهایت کار که از حوصله نگاه ممکنه خارج بشه! فقط تنها کاری که نمیکردم دنبال مدرک تحصیلی نمیرفتم.

آقا میرزاااا این تنها سوالیه که خیلی شبیهم بوداااا باهاش خر کیف شدم، ولی خب همش مُنتفیه چون اون مورد اولی که گفتماااا سرسختانه پیگیره ماجرای من و الباقی افرادِ زیردستِ منزلمون هست، بله دیگه!!!! خدا تمام پدر و مادرهارو حفظ کنه الهی آمین

خیلی خوش گذشت ولی خداییشاااا اگه اینطوری بود همه چی میریخت بهم، هممممه چچی

سلام.

من تو کارها و تصمیماتم خیلی کاری به بهشت و جهنم ندارم! فقط یه جا برام مهمن؛ وقتی ظلمهایی رو می بینم که یا اون قدر بزرگن که تو این دنیا هر مجازاتی براشون کمه یا اونقدر قوی ان که هیچ کس نمیتونه مجازاتشون کنه. اینجاها اگه بفهمم دنیای دیگه ای وجود نداره، همزمان افسردگی حاد و مزمن میگیرم! 

هااا راستی راجع به پی نگاری اگه چیزبازی دربیارید ما هم بلددیماااا، حالا مگه مجبورید وبلاگهایی که نمیخونید رو دنبال کنید؟

والا مگه این همه کشور که بهشت و جهنم ندارن چیکار میکنن؟ اونا هم توشون آدم باشرف هست، آدم خوش اخلاق هست، آدم فداکار هست، زندگی همینه

خیلی

احتمالا تغییر خاصی ایجاد نمیشد....فقط دیگه نگران روزه های نگرفته و نمازهای نخونده ام نمیشدم و شبا راحت تر سرمو میذاشتم روی بالش.

من اگر واقعیت رو بخوایید همین الانش هم فکر میکنم بهشت و جهنمی قائدتا نباید وجود داشته باشه

کلا اعتقادم اینه که کاری که بخاطر پاداش انجام میدی فکر نمیکنم ارزشی داشته باشه کلا کارهایی که ما انجام میدیم اگه نتیجه ش ما رو از نظر روحی ارضاء کنه کار خوبی هست

حالا این خوب بودنه شاید فقط از نظر ما خوب باشه

من حالا نه دقیقا مذهب شینتو ولی اون اصول و قائده رو که فقط انسان خوبی باش رو بیشتر قبول دارم و نماز و روزه ایی که تا این سن بهش پایبند بودم رو فقط و فقط بخاطر آرامش روحی خودم انجام دادم و تشکر از خدا و نه بخاطر بهشت و جهنم

البته اگر واقعا یقین پیدا کنم که جهنمی وجود نداره احتمالا عذاب وجدان کمتری بخاطر گناهانی که انجام دادم دتشته باشم

هر کاری دلم میخواست می‌کردم!

ابزار تست این چیزا که هست. و دارم معرفیش میکنم تو کانالم. حدس و فکر نمیخواد. آدم میره میبینه.

جهنم وجود داره، نه به شکلی که گفتن، وحشتناک و عجیب ترش

بهشتم وجود داره، نه به شکلی که گفتن، منطقی و عجیب ترش

هر جفتشونم هم روی زمین هستند و هم توی عالم های دیگه.

زمین میشه برزخیش و بعد مرگم که عالم های دیگه هستن.

فقط رفتن تو جهنم و برگشتن راحت نیست :) اثراتش رو آدم میمونه

می‌خواستم کلی تایپ کنم ولی قبلش نظرا رو خوندم و تصمیم گرفتم خلاصه بگم که:

با نظر فیش نگار موافق هستم.

احتمال زیاد پوچی و بعد خودکشی....

چه سئوال عجیب و غریبی؟!

اگر بر فرض محال به چنین باوری برسم، قطعاً تلاش میکنم برای خودم در همین دنیا یک بهشت فرضی یا یک وضعیت ایده آل تصور کنم. اونوقت برای رسیدن به اون وضعیت ایده آل مقرراتی هم وضع میکنم تا ملزم باشم به صورت هدفمند و منظم برنامه های زندگی را پیش ببرم...

سلام

شاید یه مقدار از چیزایی که وقتی دست به انجامشون می زنم عذاب وجدان می گیرم در صورت نبود بهشت و جهنم راحت تر و بدون عذاب وجدان انجام بدم اما در اصل مسیر زندگیم تغییری اساسی ایجاد نمی شه چون تو باورام این مسئله وجود داره که خیلی از کارهایی که خدا حکم به انجام یا انجام ندادنشون داده رو به خاطر شوق بهشت یا ترس از جهنم نیست که بهش عمل می کنم به خاطر آرامشیه که با رعایتشون تو وجودم شکل می گیره

سلام

راستش فکر میکنم همون خط کلی ای که الان دنبال میکنم اون موقع هم دنبال میکردم...

من همیشه دنبال دو چیز بودم:

1 عاشق شدن

2 لذت بردن...

این دغدغه منو به اینجا رسوند که باید برم به سمت عمیق ترین چیزها تا هم عمیق ترین لذت ها رو ببرم و هم عمیق ترین عشق رو تجربه کنم...

طبیعتا اگر اینهایی که شما میگی اگر نبودن باز هم این دغدغه رهام نمیکرد...

بازم در بین چیزهایی که بودن میرفتم دنبال عمیق ترین ها و پایدار ترین هاش...

ظاهر و باطن همین بود...

من حس میکنم وقتی یکم عمیق تر فکر کنیم میتونیم به این نتیجه برسیم که صلاح آخرتی که میگن برا صلاح این دنیا هم همسو هست. شما فکر کنید میگویند مال مردم خوردن حرامه، خدا از حق الناس نخواهد گذشت، خبا فرض بگیریم آخرتی درکار نباشد. بالاخره که دلی شکسته میشود این وسط مگر ناراحت کردن برای آدمی حال خوب میسازد؟! 

چشم ناپاک ترس از آخرت نداشته باشد، خب که چه تبعات بدتینتی اون در همین دنیا عیانه.

من متعصب سرسخت نیستم فقط میدونم که همه ادیان انسانیت رو فریاد میزنن که متاسفانه الان برعکس شده و از دین استفاده ابزاری و ضد انسانیت استفاده میکنند.

خلاصه که آخرت باشه نباشه بهتره ما آدم باشیم همین کافیه. :)

من درجا خودمو میکشتم خلاص!! همین اعتقاده س که کمک میکنه همه ی بدبختی ها و سختی ها رو تحمل کنم... اونم نباشه زندگی ارزش زندگی کردن نداره...

من تا الانشم مطمئن نیستم این فرضیه هایی که ما داریم درست باشن... واسه همین برای من فرقی نداره چون با منطق و دل خودم و آدمای دور برم (یکمی :)) ) زندگی میکنم دیگه...!

@بی نام

من ناامید شدم از پیامت :|

مگه ما زندگی میکنم برای بهشت و جهنم ؟!

بهشت و جهنم گیرم نباشه خدا که هست والا

+

این چه ناشناسیه که فعاله ولی نمیشه کامنتش رو ارسال کرد؟!:|

سلام :)

نوشتی چقدر تغییر می کرد، نوشتم خیلی 

@واران

خب اگه بهشت و جهنم نباشه خدا هم نیست... خدایی که دنیای الکی بسازه (که بر فرض واسه بعدش محشر و قیامت و ... نساخته باشه) دیگه خدا نمیشه که... اونوقت من واسه چیه اون خداهه خوب یا بد زندگی کنم... اصلا دیگه خوب و بد مفهومی نداره!

چون این دنیا هدف داره و اونم قیامته، ما هم هدف داریم... وگرنه هدفی نباشه به نظرم زندگی کردن خیلی مسخره میشه!!

سوال سخت و چالش‌برانگیزیه. و چه بد که تا حالا راجع‌بهش فکر نکرده بودم. ترجیح می‌دم بهش درست و حسابی فکر کنم قبل از اینکه از روی هیجان پاسخ بدم.

@بی نام

قسمت دوم کامنت منو که اولین کامنت این پست هست رو بخونید !!

آدم با خوندن بعضی پاسخها به خودش میگه الحمدلله که بهشت و جهنمی هست :|

البته واکنش بعضیا خیلی جالبه. و به نظرم اشتباه

بنظر میاد چون خودمون تو محیط جامعه ای بزرگ شدیم که بهشت و جهنم یه امر بدیهیه، فکر میکنیم اگه بهشت و جهنم حذف بشه تغییر چندانی ایجاد نمیشه در ما. درحالی که واقعا این مفاهیم خیلی بنیادیه. یعنی پایه و ساختار ذهن آدم رو میسازه. وقتی پایه ی ذهن آدم فروبریزه، مثل یه ساختمونی که زلزله ریشه اش رو بلرزونه حسابی در حد صدها ریشتر. آیا این دیگه همون ساختمون قبلی میشه؟

اِ... توضیح باید بدیم؟

خوب مسلما من می رفتم ناخن می کاشتم اکستنشن می کردم هفتصد قلم آرایش می کردم کلی از این مانتو شیک و پیک ها می پوشیدم 

در این حد الآن به ذهنم می رسه 

اونی که براش نوشتی دین چقد محدودش کرده، آره البته بیشتر از دین خودم اینکارو کردم و همینم توفیق خداست و ازین بابت خوشحالم چون پتانسیل خرابکاریم بالابوده و الحمدلله که الان دست و پام حسابی بسته، و همش بخاطر اینه که به خدا اعتماد کامل دارم برای همین به بخورنمیر کنار خانواده راضی ام ولی دلم از رضایت خدا سیر نمیشه امیدوارم خدا به همه لطف کنه و عاقبت بخیر شیم دیگه

راستی دوستانی که احیانا حرفامونو جدی گرفتن و شایدم خندیدن ما هم همینو میخواستیم و اینا همش شوخیه ان شاءالله بخندید خنده بر دل دواست ماهم شاید ثوابی برده باشیم

سلام 

عجب سوالی

خب نگفتید که خدا هم هست یا نیست 

چون وجود خدا خیلی ربط دارد به این سوال.

، شاید اصلا من اینی که هستم نبودم. یعنی خیلی از خصوصیات آدم مسلمان و اخلاقیاتش با نگاه آخرتی شکل میگیرد.

مثلا احتمال زیاد خیلی خودخواه تر میشدم یا گذشتم خیلی کمتر میشد.

"هرکسی این جمله رو مینوشت باور پذیر بود برام اِلا شما :| "

از نظر حقیر ما انسان‌ها ذاتا به دنبال لذت هستیم!

اگر لذت‌های معنوی و اخروی نباشه، دلیلی وجود نداره که به از لذت‌های مادی مون صرف نظر کنیم!

به شخصه وقتی در موقعیت گناه قرار می‌گیرم، با خودم میگم دنیایی دیگری هست که آنجا جای من است، نه اینجا و از موقعیت گناه دور میشم!

پ.ن: اینایی هم که میگن نه، ما کار خوب می‌کنیم و ...، حواسشون نیست، خیلی از اون کارهای خوب هم براساس دل خواستن. یعنی ممکنه یکی خدا و معاد رو قبول نداشته باشه، اما دلش برای فقرا بسوزه و کمک بکنه یا ... . 

خداوکیلی سوال سختیه! :|

منم نظر بی نام :| والا

سلام 

من این مطلب رو دیدم یاد حدیث زیر افتادم. ^_^  امام رضا ع در حدیث زیر از قانون احتمالات پاسکال استفاده می کنند. 

بی دین ها تصویرشون از مرگ سیاهی هست با دین ها تصویرشون اینه که از این طرف ما بدو، فرشته ها بدو. پس مسلما چون تصویر دوم قشنگ تره قشنگ رو انتخاب می کنم. ^_^ 

«یکی‌ از زنادقه‌ وارد مجلسی‌ شد که‌ امام‌ رضا ع در آن‌ حضور داشتند. امام‌ به او فرمود: ای‌ مرد اگر اعتقاد شما صحیح‌ باشد - در صورتی‌ که‌ در واقع‌ چنین‌ نیست‌  آیا ما با شما مساوی‌ نیستیم؟ و نماز و روزه‌ و زکات‌ و اقرار و تصدیق، زیانی‌ به‌ ما نمی‌رساند. آن‌ مرد ساکت‌ شد. سپس‌ امام‌ ادامه‌ دادند: و اگر اعتقاد ما بر حق‌ باشد - که‌ چنین‌ است‌ آیا نصیب‌ شما هلاکت، و بهره ما رستگاری‌ نیست؟»
کافی، ج‌ 1، ص‌ 78، ح‌ 3؛ عیون‌ اخبار الرضا، ج‌ 1، ص‌ 131، ح‌ 2

سلام

اتفاقا چند وقت پیش برادرم هم همچین سوالی رو ازم پرسید:)

من اگه قرار باشه اینجوری بشه شاید در مورد نصف کارایی که انجام میدم و طبق دین انتخابشون کردم تغییری ایجاد نشه چون فقط به خاطر بهشت و جهنم انجامشون نمیدم و در مورد نصف دیگه هم احتمالا حساسیتایی که دارم کمتر میشه یا کنار میذارمشون.

تا حدی به ناامیدی و پوچی میرسم از این نظر که این همه آدم ظالم قرار نیست یه روزی به سزای اعمالشون برسن و کلا قرار نباشه عدالتی برقرار بشه.

اون موقع دیگه نسبت به غیبت کردن عذاب وجدان نمیگیرم ،اعتراف میکنم که غیبتو فقط از ترس اون دنیا سعی میکنم انجام ندم:)

هر کسی هم حقمو ضایع کرد و بهم بدی کرد هر جور شده حسابشو میرسم چون قرار نیست اون دنیا حقم گرفته بشه:)

و قطعا برای مادیات خیلییییی بیشتر تلاش خواهم کرد و در اون صورت زندگی دنیا خیلی مهم میشه چون دیگه اون موقع دنیا بازی و سرگرمی نیست و شاید یه تعداد محدودی از چارچوبایی که دارمو به خاطر به دست آوردن مادیات کنار بذارم.

یعنی فقط همین دنیا رو داریم درسته؟

هممم یکم ناامید میشم.یعنی تقریبا همه چی بی معنی میشد و هر کاری میخواستم بکنم میگفتم تهش که میمیرم و فرت،هر کاری هم بکنم همینه.

مخصوصا ازین عصبانی میشدم که تمام ظلمایی که تو این دنیا به آدما میشه هیچ حوابی نداره و خوب و بد یه عاقبت دارن

@واران

من واسه اون خدایی که فقط بخواد توی این دنیا بهم نگاه کنه و هیچ پاداش و جزایی بهم نده چرا باید بندگی کنم؟! یا مثلا یه کارهایی هست که اگه واقعا بهشت و جهنمی بعد از مرگ نباشه حتی اگه خدا هم بهمون زل بزنه انجامشون بی فایده س!! مثلا همین شهید شدن در راه خدا!! به فرض من شهید شدم (البته خدا واقعا قسمت کنه!) و خدا هم دید و دنیایی بعد از مرگ هم نبود... چجوری نگاه خدا میتونه واسه من بهشت بشه؟! من دیگه مُردم و نابود شدم و تموم شده رفته!!!

با فرضی که آقا مهدی تو روی سوال داشتن، به هیچ وجه نمیتونم حرف شما رو قبول کنم!! حرف شما واسه اعتقاداتیه که الان داریم درسته نه واسه فرضی که روی سوال هست!!

من اگه گفتم درجا خودمو میکشم واسه فرض روی سوال بوده وگرنه الان که اینکارو نمیکنم که شما بخواین ناامید بشین ازم که!

به نظرم هم باید همینجور باشه دیگه، در واقع بهشت و جهنم بهونس مهم اینه که خدا دوستمون داشته باشه و ازمون راضی باشه.

یه بنده خدایی میگفت بهشت و جهنم اصلا ممکنه این چیزی که تو قرآن گفته شده نباشه، در واقع خدا به خاطر اینکه واسه ما قابل درک باشه اینطوری توصیفش کرده و قطعا اون دنیا خیلی فرا تر از این چیزاست که برای ما قابل درک نیست.

خود من خیلی وقتا فکر میکنم بهشت مهمترین بخشش همون در محضر خدا بودن و اینکه حس کنیم واقعا خدا ازمون راضیه هست.

مثل وقتایی که یه بچه کار خوبی انجام میده و مادرش ازش راضیه و همش بهش عشق میورزه و همش با هم میخندن و متقابلا این حس خوب به بچه منتقل میشه و حالا فرض کنید اون یکی بچه کار بدی انجام داده و مادرش بیخیالش شده و بهش کم محلی میکنه و چقدر اون بچه حس بدی بهش دست میده و حسرت میخوره به حال اون یکی.

حالا ممکنه این بچه غذای خوبی بخوره، بهترین لباسو بپوشه ولی وقتی لبخند مامانشو نداره همش حس بدی داره.

البته یه چیز دیگه هم هست

اصلا ما مگه اعمال خوب رو بخاطر بهشت و جهنم انجام میدیم؟

مگه هدف نباید دوست داشتن خدا باشه؟یعنی من یه کار خوب انجام میدم چون میدونم خدا ازین کار خوشحال میشه.درسته هدفهایی که هر آدمی داره از انجام کارهاش متفاوته،مثلا من خودم اگه کمک میکنم به کسی،غیبت نمیکنم،کینه‌ای به دل نمیگیرم،به خاطر اینه که حس میکنم توی جهان نتیجه این کارا به خودمون برمیگرده.از یه طرف نیکی کردن یه چیز ذاتیه،ذات ما هم که الهیه،پس دونسته یا ندونسته به همون اصل خودمون که الهیه برمیگردیم.چون درک کردم که خدا نهایت هدفیه که هیچ وقت از بین نمیره و تنها نیروییه که هیچوقت نمیشه ازش قطع امید کرد.یه منبع لایتناهیه.

به نظرم اینی که میگن آقا فلان کارو نکنید میرید جهنم یا فلان کارو بکنید که برید بهشت خودش یجورایی...یجوریه.یعنی طرف اصلا نیت کارشو درک نمیکنه فقط مثل یه بچه منتظر جایزه است.این بینش خیلی خیلی ابتداییه.که الان تو جامعه ما این تفکر خیلی قویه.چه فرقی داره بهشت باشه یا نه؟یعنی اگه پاداشی نباشه کار خوب نمیکنید؟یا اگه مجازاتی نباشه گناه میکنید؟پس یعنی این حس ترس باعث میشه کارها و اعمالتون جهت بگیره؟خیلی خیلی مسخره است.

من اولش گفتم ناامید میشم و هنوزم اینو میگم،چون تنها چیزی که باعث میشه از خیلی اشتباهات دیگران چشم پوشی کنم،اینه که بلاخره یه روزی یا تو خود این دنیا یا توی دنیای آخرت سزای اون کارشو میبینه.بی‌عدالتیایی که به آدما میشه بی‌جواب نمیمونه.پس من کاری که به نظرم درسته رو انجام میدم.حتی اگر پاداش یا تشویقی نداشته باشم.اصل اعتقاد به دنیای آخرت و روز قیامت همینه دیگه.میگن روزی که همه انسان های مرده برانگیخته میشن،نامه اعمالشون بهشون داده میشه و هر کس مطابق اعمال و رفتارش عدالت شامل حالش میشه.

قرار نیست با نبودن  بهشت و جهنم تو کیفیت زندگی ما فرقی ایجادبشه،قرار نیست زات ما فرقی کنه. شاید یه تصمیماتی عوض کنیم ولی نه ب صورت کلی.

کسی که میگه من جور دیگه ای زندگی میکردم و ال و بل فقط دنبال بهونست، جریان اون که دینشو عوض میکنه تا راحت تر باشه،

ولی فک نکنم زندگی منو عوض کنه این دیدگاه

@

بی نام

سلام

آقای میرزا تو سوالشون نگفتن نعوذ بالله استغفرالله و یک توبه  خدایی نیست

گفتن بهشت و جنهمی نباشه این یک.

دو:

یه سوال :

تو خونه مادرتون عزیز دل تون ، چند روز  بهتون نگاه نکنه و عین خیالش نباشه تو هستی یا نیستی باهاتون قهر باشه

و اصلا بهت توجه نکنه و انگار نه انگار شما رو داره  چه عکس العملی نشون میدی جدی؟!

ناراحت میشی یا خوشحال ؟!

اگر خوشحال میشی که دیگه حرفی نمی مونه !

اما اگر ناراحت میشی و دوست داری هر کاری کنی که  دلشو به دست بیاری

که باهاتون حرف بزنه !! بهتون نگاه کنه !! بهت توجه کنه فکر کنم اونموقع خونه ی که توش داری زندگی میکنی ، برای شما میشه بهشت نه ؟!

مجبوری تغییر کنی 

شاید بگین چرا؟ چون اطرافت تو رو مجبور به تغییر می کنن 

خیلی ها با ترس از اون دنیا،. خیلی کار ها رو انجام نمیدن. شما فکر کنید که این افراد حالا بخوان اون کار ها رو انجام بدن. اون وقت تو چه با ترس و چه بی ترس محکوم به تغییر هستی.

اگه فقط من مخلوق خدا بودم و کسی نبود، مطمینا همین مسیر خودم رو ادامه می دادم. 

اگر به دنیای پس از مرگ اعتقاد نداشتم، دلیلی برای زندگی هم نداشتم و درجا خودکشی میکردم :) هیچ دلیلی برای زندگی ای ک به این دنیا ختم میشه و تهش مرگه نمیبینم

البته من با این فرض در نظر گرفتم ک اگر بهشت و جهنمی نبود، خدایی هم نبود پس توقعی ازم نداشت

چند مدت پیش چند قسمت از یه سریالو می دیدم که الان اسمش یادم نیست. موضوع سریال این بود که یه شرکتی یه سری افراد رو در ازای گرفتن پول برای مدتی می فرستاد به یه دنیای مجازی که اونجا هیچ محدودیتی برای انجام هیچ کاری نبود، چون همه چی اونجا غیر واقعی و  مجازی بود ولی به نظر افرادی که وارد اون دنیا میشدن همه چی واقعی بود با اینکه می دونستن واقعی نیست(چقد پیچیده شد!! امیدوارم متوجه شده باشید(:  ) اونموقع به این فکر می کردم مثلا اگه می دونستم هیچکدوم از چیزایی که باهاشون در ارتباطم وجود واقعی ندارن بازم همین منی بودم که الان هستم. یادمه تو فیلم یه آدمی که تو دنیای واقعی آدم خیلی متشخصی بود وقتی رفت تو دنیای مجازی از قتل آدمای اون دنیا لذت می برد. 

به این فکر می کردم اگه هیچ محدودیت و ترسی نبود چند نفر از ما همینی می بودیم که الان هستیم!؟

اعتراف می کنم من دقیقا اینی که الان هستم نبودم چون الان خیلی از کارا رو از ترس خدا و بهشت و جهنم انجام می دم یا نمی دم. حتی در مواردی قضاوت دیگران روی تصمیمهام اثر می ذاره ولی اگه هیچ محدودیت و ترسی از هیچ چیز نداشتم حداقل وقتی یکی زور می گفت و به من یا دیگری ظلم می کرد وقتمو تلف نمی کردم تا متمدنانه باهاش برخورد کنم تا شاید حرفمو بپذیره یا نپذیره و طور دیگه ای باهاش برخورد می کردم(:

در مورد مسائلی که صرفا به خودم مربوط هست احتمالا آزادانه تر برخورد می کردم.

ولی  بازم تز اصلی زندگیم تغییر نمی کرد:اینکه " هرچیزیو برای خودم دوست دارم برای دیگران هم بخوام و حق الناس رو تا جایی که می تونم رعایت کنم و با مردم منصفانه برخورد کنم" 

چقد زیاد شد!(: کامنت نیست که خودش یه پُسته!

سوال جالبیه!

وبرای اینکه نظرات دوستان روی نظرم تاثیر نذاره فوری اومدم که بنویسم:)

واقعیتش با خوندن اولین سوال فکر کردم: چه بد!

ولی ته مطلب دلم آروم شد.

راستش اگر آزادم بذارن حالا که به اینجا رسیدم حتی یقین کنم خدا، پیغمبر هم نیستن و قیامتی نیست، برای آرامش خودمم شده همین روندو ادامه میدم. 

البته بگما! اگر یکسال پیش بود این حرفو نمیزدم.

جالب بود، کامنت‌ها هم.

فرق که لابد و ناچار می‌کردیم. حتی بهترین و انسان‌ترین‌ها هم تو اون قسمت از احکام و دستورات که فلسفه‌شون پنهانه تغییر می‌کردن. اما بعضی دستورات، حکم راهنما دارن، یعنی قشنگ با فطرتمون هم‌خوانی دارن و فقط به این دلیل که یادمون نره، هی بهمون یادآوری میشن. اون نظراتِ فرقی نمی‌کردم و اینا هم احتمالا مربوط به همین قسمت باشه. بالاخره آدم یه خوبی‌هایی رو از درون می‌خواد و یه بدی‌هایی رو از درون دوری می‌کنه.

ببینم، از این که گفتین بعد از یه مدت به حالت عادی برمی‌گردن و انسان‌گونه رفتار می‌کنن، میشه این نتیجه رو گرفت که دنیای آدم‌ها بدون خدا هم پایداره و ما برای زندگی دنیایی خدا لازم نداریم؟ اما اینکه همیشه تو تاریخ دنبالش بودیم یعنی واسه چیز دیگه‌ای به خدا احتیاج داریم و اون چیه؟

آره!

فکر خوبیه

شاید جنبه های جدیدی ازون نقطه بر خودمم مکشوف بشه:)

چون اکثرا وقتی درمورد مساله ای صحبت میکنم ذهنم باز میشه!! 

@واران

سلام

روی سوال گفته شده (به فرض) هرچی راجع به بعد از مرگه کذب بوده و فقط یه خدای خشک و خالی داریم که واسه دلخوشی خودش اومده چندتا بنده خلق کرده ریخته رو زمین! خب که چی؟! اصلا اون خدا نگاه یا توجهش به حال آدم چه فرقی میکنه؟! فوقش بخواد توی این دنیا یه پاداش و جزای کوچولویی هم بده... ارزش داره هی بخوای توجهشو جلب کنی؟! تو که بعد از مرگ دنیای دیگه ای نداری... حالا هی دلبری کن واسه خدا... چه فرقی میکنه؟! حتی محبت مادر و فرزندی هم اگه الان بین ماها هست و شما اونو مثال میزنی بخاطر وجود اعتقاداتمونه... اگه واقعا هیچ چیزی بعد از مرگ وجود نداشت باور کنین همین رابطه های مادر و فرزندی هم هیچ معنایی نداشت!! شاید بگین هستن کسایی که به معاد اعتقاد ندارن و هنوزم بچه هاشونو دوست دارن... باید عرض کنم که بله... توی کشورهایی مثل کره جنوبی که اکثریت بی دین هستن و خدا رو هم قبول ندارن... باز هم به تناسخ اعتقاد دارن و معتقدن یه زندگی دیگه ای بعد از مرگ هست که اگه الان کارهای خوبی نکنن مثلا توی زندگی بعدیش مثل یه حیوون به دنیا میان!! یعنی اگرچه زندگی بعد از مرگ رو مثل ما قبول ندارن اما باز هم یه زندگی دیگه ای رو در نظر دارن و این باعث میشه قانونمند زندگی کنن!

شما همه ی این مثال هایی که داری میزنی کاملا درسته، ولی اینا با اعتقادات الانمون قابله درکه... من حرفم اینه که اگه قرار نیست بعد از مرگم واسه کارهام مواخذه بشم، چرا خوب باشم؟! چرا بد باشم؟! اصلا چرا باشم؟!

شما جوابهاتون با فرض روی سوال همخوانی نداره!! خودتونو تصور کنین توی موقعیتی که واقعا بعد از مرگ هیچی نیست و نابودیه مطلقه... اصلا اون موقع خدا هم دیگه خاصیت خدا بودنشو از دست میده چه برسه به بقیه چیزها...

من آدم بی اعتقادی نیستم... معاد رو هم با تمام وجود قبول دارم ولی اینجا داریم فقط فرض میکنیم که اگه معاد نبود چی میشد... جواب های شما مثل اینه که شما هنوز توی این فرضیه معاد رو هم دارین در نظر میگیرین... خب این نشد جواب که!!

مثل این میمونه که من بگم شما فرض کن کسی هستی غیر ایرانی که از اسلام متنفری اونوقت موقع اذان چیکار میکردی بعد شما بیای بگی نماز میخوندم!! خب عزیز من شما کلا فرض روی سوال منو در نظر نگرفتی...

+ نمیدونم واقعا من نمیتونم منظورمو برسونم یا شما کلا میخوای با من مخالفت کنی... ولی به هر حال ممنون بابت بحثی که داشتیم :)

@

بی نام 

من ادامه این بحث رو نمیدم :دی

تکبیر بفرستیم تامام :دی

من باید رو در رو حرف بزنم هر چه بنویسم و بگم فایده نداره روله :))

اگر روزی روزگاری رو در رو اون دنیا این دنیا همو دیدیم ادامه این بحث رو میدیم :))

+

در ضمن من فقط مخالف خودکشی ات بودم الانم هستم که ناامید شدم ازت :دی 

++

سلام بر کربلایی میرزا مهدی

میرزا یه سوال 

چند روز فکر میکنین و این سوالات به ذهنتون میرسه ؟!🤔

کتابی/کتاب های  مطالعه داشتین بعد ذهن خلاق تون کنجکاو شده بعد به ذهنتون رسیده یا چی ؟!:)

چند سوال شد :))

فعلا این سوالات رو پاسخ بدین تا من دوری تو بیان میزنم برمیگردم :)))

و اما نظر خودم درمورد سوالی که پرسیدم

اگر فرض بر محال ثابت میشد که دنیای دیگه ای وجود نداره و هرآنچه که در گوش ما کردند کذب بوده، قطعا اینی نبودم که الان هستم.

شاید همینطور سعی میکردم مودب باشم و در نظر دیگران انسان خوبی جلوه بدم، اما مطمئنم اگر معیارهای من برای "یک انسان، بنده و عبدِ خوب بودن" شکسته و برداشته میشد، قطعا دیگه لازم نمیدیدم در پنهان خودم هم یه سری آداب رو رعایت کنم.

اگر بهشت نبود حتما جمله ی معروف پیامبر که فرمودند: نماز ستون بهشت است، هم زیر سوال میرفت. پس نماز نمیخوندم. در ظاهر مهربانی میکردم اما بلا شک آدم ظالمی میشدم.

از خوردن مال ضعیف اصلا اجتناب نمیکردم. ظلم و بیداد  رو به تنهایی در بالاترین حد ممکن رواج میدادم.

هرکسی که مانع انجام کارهایم  میشد، میکُشتم. و هزاران هزار گناه و خطایی که تصورش هم نمیتونید بکنید.

ضرورت بهشت و جهنم برای یه همچین آدم خطرناکی -که فقط ادعای بندگی میکنه-، تا این حدّ لازم و حیاتیه. 

برای کنترل نفسانیات و تمایلات انسانی مثل من، که در این دنیا و درست جلوی چشم همه ی ما، تا دلمون بخواد فراوونه،  بیم از آتش  دوزخ یک امر ضروریه که واقعا انکار ناپذیره. و در نهایت اشاره کنم به:

امام علی (ع) در این زمینه در حدیثی گهربار چنین می‌فرمایند: «اگر خداوند برای نافرمانی از خود بیم (آتش) هم نمی‏‌داد، باز واجب‏ بود که به پاس‏خ نعمت‌هایش نافرمانی نشود1».

پیامبر خدا (ص) نیز در خصوص پاداش دنیایی ترک گناه فرمودند: «هر مردی بتواند کار حرامی انجام دهد و آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد، خداوند پیش از آخرت، در همین دنیا بهتر از آن را به وی عوض دهد2».

امام علی (ع) همچنین درباره این که بر چه کسی لازم است از نارواها پرهیز کند؟ فرمودند: «اگر خدای سبحان هم از نارواها نهی نمی‏‌کرد، بر خردمند لازم بود که از آنها دوری کند3».

پیامبر عزیز اسلام (ص) با بر حذر داشتن از کوچک شمردن گناهان می‌فرمایند: «کوچکی گناه را نبینید، بلکه ببینید که به چه کسی گستاخی کرده‏‌اید4».

منابع روایات:

1-نهج البلاغة : الحکمة 290 منتخب میزان الحکمة : 220

2-کنز العمّال : 43113 منتخب میزان الحکمة : 144

3-غرر الحکم : 7595 منتخب میزان الحکمة : 144

4-بحار الأنوار :77 / 168 / 6 منتخب میزان الحکمة : 220